درمان سلولیت

درمان سلولیت

سلولیت یک بیماری چند عاملی است که در 80 تا 90 درصد زنان پس از بلوغ وجود دارد و یکی از غیرقابل تحمل‌ترین نقص‌های زیبایی است. تئوری های متعددی در مورد پاتوفیزیولوژی سلولیت وجود دارد. تعدادی از رژیم های درمانی مختلف از درمان های موضعی گرفته تا دستگاه های مکانیکی یا مبتنی بر انرژی ایجاد شده است.

مطالعات با استفاده از روش‌های لیزر و نور همراه با فرکانس رادیویی، بهبود سلولیت و نمایه ایمنی خوب، درمان با موج آکوستیک بو، سابسیژن و لیزر 1440 نانومتری Nd:YAG کم تهاجمی را نشان داده‌اند که سودمندترین نتایج را در کاهش سلولیت دارند.

مقدمه

سلولیت یک بیماری پوستی است که تا 80 درصد از زنان پس از بلوغ را تحت تاثیر قرار می دهد سلولیت با چاقی عمومی متفاوت است. زیرا با چاقی، سلول های چربی دچار هیپرتروفی و هیپرپلازی می شوند. سلولیت با سلول های چربی بزرگ و پایدار از نظر متابولیسم مشخص می شود که محدود به نواحی تحتانی بدن (مانند لگن، ران ها و شکم) است.

سلولیت که امروزه به عنوان پانیکولوپاتی فیبرواسکلروتیک ادماتیک نیز شناخته می شود، برای اولین بار توسط آلکوین و پاوت در سال 1920 توصیف شد و در ابتدا تصور می شد که “ادم بینابینی مرتبط با افزایش محتوای چربی” است. فنوتیپ این بیماری با توپوگرافی پوست مشخص است (تغییر به سطحی شبیه پوست پرتقال). این به دلیل فتق لوبول های چربی زیر جلدی از طریق اتصال درمو هیپودرمال است، جایی که فیبروز سپتوم کلاژن است.

منجر به کوتاه شدن و در نهایت جمع شدن آنها می شود که باعث فرورفتگی های مشخصه سلولیت می شود. اگرچه عوامل متعددی در ایجاد سلولیت شناخته شده است (جنس، ژنتیک، سبک زندگی) اما پاتوفیزیولوژی دقیق آن مشخص نیست. شایع‌ترین مدل‌هایی که پیشنهاد شده‌اند از علل عروقی/التهابی گرفته تا علل هورمونی و/یا ساختاری را شامل می‌شوند. رویکردها و گزینه های زیادی در دسترس متخصصان پوست است تا به بیماران مبتلا به سلولیت خود ارائه دهند. عوامل موضعی، دستگاه‌های مبتنی بر انرژی، سابسیژن، داروهای بیولوژیکی تزریقی، و اخیراًفیلرهای پوستی همگی برای ایمنی و اثربخشی آنها برای درمان سلولیت مورد استفاده قرار گرفته‌اند و در نشریات مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

عوامل موضعی

عوامل موضعی، همراه با ماساژ شدید، اولین تلاش ها برای درمان سلولیت بود. مانند تمام درمان های موضعی، چالش اصلی این درمان ها این است که مواد فعال در غلظت کافی به هدف خود برسند تا اثر درمانی داشته باشند. متیل گزانتین ها (آمینوفیلین، تئوفیلین و کافئین) و رتینوئیدها به عنوان مواد مورد استفاده در فرمولاسیون موضعی برای سلولیت به طور گسترده مورد ارزیابی قرار گرفته اند.

متیل گزانتین ها با تحریک لیپولیز و مهار آنزیم فسفودی استراز که غلظت آدنوزین مونوفسفات حلقوی را افزایش می دهد، سلولیت را بهبود می بخشد. از سوی دیگر تصور می‌شود که رتینوئیدها با افزایش ضخامت پوست، افزایش رگ‌زایی، سنتز اجزای بافت همبند جدید و افزایش تعداد فیبروبلاست‌های فعال سلولیت را کاهش می‌دهند. به طور کلی، فرمول‌های خاصی می‌توانند تولید کلاژن را بهبود بخشند و شلی پوست را کاهش دهند، اما به ندرت روی سلولیت ، که نیاز به بازسازی گسترده چربی، کلاژن و بافت همبند دارد موثر هستند.

دستگاه های مبتنی بر انرژی

دستگاه های مبتنی بر انرژی که انرژی را از منابع مختلف ساطع می کنند . مانند لیزر، نور، فرکانس رادیویی (RF) و امواج صوتی به طور گسترده برای درمان چاقی های موضعی و/یا شلی پوست آزمایش شده است.

فرکانس رادیویی

دستگاه های RF انرژی حرارتی را به پوست/زیر جلد می رسانند از طریق الکترود(ها) با افزایش دمای بافت در ناحیه هدف، دناتوره شدن کلاژن، بازسازی و نئوکلاژنز تحریک می شود، اما لیپولیز نیز آغاز می شود. برخی از دستگاه‌های RF نیز انرژی‌های دیگری مانند نور مادون قرمز، مکش خلاء و میدان‌های الکترومغناطیسی پالسی را در طراحی فناوری خود ادغام می‌کنند.

آخرین نسل از دستگاه های RF مورد مطالعه و نشان داده شده در آزمایشات بالینی برای کاهش ظاهر سلولیت موثراست. به طور خاص، سیستم‌هایی که نور مادون قرمز، RF دوقطبی و دستکاری مکانیکی پوست را با مکش و ماساژ ترکیب می‌کنند، نشان داده‌اند که سلولیت را کاهش می‌دهند.

در یک مطالعه که در آن 16 فرد مبتلا به سلولیت دو بار در هفته به مدت 6 هفته با درمان شدند. کاهش 71.87 درصدی دور ران و 25 درصد بهبود سلولیت در 50 درصد افراد در پایان مطالعه مشاهده شد. در مطالعه دیگری، که در آن 35 زن مبتلا به سلولیت، 8 تا 16 درمان دو بار در هفته با دستگاه RF دریافت کردند، 70 درصد از بیماران پس از 4 هفته درمان، کاهش دور ران را نشان دادند و 100 درصد بیماران سطحی از بهبود پوست را نشان دادند. (بافت و سلولیت)

لیزر و نور

دستگاه های لیزر و نور بسته به طول موجشان به درم / صفحه زیر جلدی انرژی ساطع می کنند ؛ با گرم کردن بافت محلی آنها می توانند بازسازی کلاژن را تحریک کرده و میکروسیرکولاسیون را افزایش دهند که می تواند ظاهر سلولیت را بهبود بخشد.

امواج صوتی

درمان با امواج صوتی (AWT) یکی دیگر از درمان‌های مبتنی بر انرژی است که در آن امواج فشار به بافت زیر جلدی منتقل می‌شود. و لیپولیز را تقویت می کند، جریان خون محلی را بهبود می بخشد، لنفاوی را فعال می کند و تحریک تولید کلاژن جدید میکند. دو نوع امواج صوتی برای درمان سلولیت استفاده شده است: امواج ضربه ای متمرکز (ESWT) و امواج ضربه ای شعاعی. به طور متوسط، AWT به هفت جلسه درمانی نیاز دارد.

نیازی به بی حسی موضعی ندارد و تنها درد جزئی را به دنبال دارد. اثربخشی ESWT را در 15 نفر مورد ارزیابی قرار داد و 8 جلسه طی 4 هفته انجام شد. ESWT در بهبود کانتور بدن (یعنی کاهش دور و لایه چربی و همچنین در ظاهر سلولیت 3 ماه پس از درمان کارآمد است. این درمان همچنین کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید و عوارض جدی نداشت.

درمان های تزریقی سلولیت

از جمله روش های کم تهاجمی برای سلولیت، استفاده ازعوامل بیولوژیک فعال و فیلر های پوستی برای درمان سلولیت است که نتایج امیدوار کننده ای داشته است.

فیلرهای پوستی

یکی دیگر از گزینه های به روز برای درمان سلولیت است تزریق فیلر های پوستی مانند هیدروکسی آپاتیت کلسیم (CaHa) و میکروسفرهای پلی ال-لاکتیک اسید. به طور گسترده برای درمان اسکارها و همچنین برای صاف کردن بی نظمی های پوستی ناشی از سلولیت می تواند استفاده شود.

نتیجه گیری

علیرغم رویکردهای درمانی متعددی که برای درمان سلولیت تلاش می کنند، هیچ روشی در طولانی مدت موفق نبوده است. عوامل موضعی، درمان های تزریقی و دستگاه های مبتنی بر انرژی می توانند ظاهر سلولیت را بهبود می بخشد، گاهی اوقات تا حد رضایت بخش اما سلولیت را ریشه کن نمیکنند. تزریق CaHa به دنبال پنج جلسه درمان هفتگی با دستگاه RF می تواند منجر به بهبود سلولیت شدید حدود 3 ماه پس از درمان نهایی شود.