رژیم غذایی کتوژنیک
رژیم غذایی کتوژنیک
کتوز یک حالت متابولیک است که در آن بدن شما به جای کربوهیدرات از چربی برای سوخت استفاده می کند و زمانی اتفاق می‌افتد که مصرف کربوهیدرات ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهید و عرضه گلوکز (قند) بدن را که منبع اصلی انرژی برای سلول ها است، محدود می‌کنید. در واقع پیروی از رژیم غذایی کتوژنیک، موثرترین راه برای ورود به کتوز است. به طور کلی، این شامل محدود کردن مصرف کربوهیدرات به حدود 20 تا 50 گرم در روز و پر کردن چربی ها، مانند گوشت، ماهی، تخم مرغ، آجیل و روغن های سالم است.
همچنین مهم است که در رژیم غذایی کتوژنیک مصرف پروتئین خود را تعدیل کنید. این به این دلیل است که پروتئین در صورت مصرف زیاد می تواند به گلوکز تبدیل شود، که ممکن است انتقال شما به کتوز را کند. رژیم غذایی کتوژنیک یک رژیم غذایی بسیار کم کربوهیدرات و پرچرب است که شباهت های زیادی با رژیم های اتکینز و کم کربوهیدرات دارد و رژیم غذایی کتوژنیک شامل کاهش شدید مصرف کربوهیدرات و جایگزینی آن با چربی است و همانطور که گفتیم این کاهش کربوهیدرات بدن شما را در یک حالت متابولیک به نام کتوز قرار می دهد .
در رژیم غذایی کتوژنیک وقتی بدن در حالت کتوز قرار می گیرد ، شما در سوزاندن چربی برای انرژی بسیار کارآمد می شوید و همچنین چربی را به کتون در کبد تبدیل می کند که می تواند انرژی مغز را تامین کند. رژیم غذایی کتوژنیک می توانند باعث کاهش قابل توجه قند خون و سطح انسولین شوند و این، همراه با افزایش کتون ها، فوایدی برای سلامتی دارد که این رژیم غذایی کتوژنیک انواع مختلفی دارد. رژیم غذایی کتوژنیک استاندارد که معمولاً حاوی 70 درصد چربی، 20 درصد پروتئین و تنها 10 درصد کربوهیدرات است. رژیم غذایی کتوژنیک چرخه‌ای که شامل دوره‌هایی از مصرف کربوهیدرات بیشتر است، مانند 5 روز کتوژنیک و به دنبال آن 2 روز پر کربوهیدرات است.
البته رژیم غذایی کتوژنیک هدفمند که به شما امکان می ده کربوهیدرات ها را در حین تمرین اضافه کنید و رژیم غذایی کتوژنیک با پروتئین بالا که این رژیم غذایی مشابه رژیم کتوژنیک استاندارد است، اما حاوی پروتئین بیشتری است و این نسبت اغلب 60٪ چربی، 35٪ پروتئین و 5٪ کربوهیدرات است. با این حال، تنها رژیم غذایی کتوژنیک استاندارد و با پروتئین بالا به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند و رژیم غذایی کتوژنیک چرخه ای یا هدفمند روش های پیشرفته تری هستند و عمدتاً توسط بدنسازان یا ورزشکاران استفاده می شود.
